قاسم آباد(1)

من وقاسم باقری سال های سال است که کنار همیم . البته او ما را کنار خودش نشانده است . ارتباط مان بالا و پایین بسیار داشت.زمانی صمیمی و زمانی به جایی رسیدیم که یکی باید می رفت ... در این گرمی و سردی روابط ، پخته شدیم تا رسیدیم به اکنون که هم من احترام او را بر خود واجب می دانم و هم او علیک گرمی به من می گوید . از آینده هم کسی خبردار نیست. کار و بار مان هم طوری نیست که از نوشابه باز کردن برای هم منفعتی عایدمان گردد.

مادر

این داستان رو چند سال پیش نوشتم با این ایام مناسبت داشت بارگذاری کردم ... تقدیم به همه شان....

مادر
گفت قربون صورت قشنگت بشه مامان .

مرد درست

-     حاج مرشد!

-    جانم آقا سید؟

-   آنجا را می‌بینی؟

-   حاجی که انگار تازه حواسش جمع آن طرف خیابان شده بود، زود سرش را انداخت پایین.

گندمگون

هیئت تمام شده بود با علی اخوان بالای هیئت ، نزدیک منبر نشسته بودیم وصحبت می کردیم همین پنج شنبه ای که گذشت 27/6/92 .