...

سلام ، آمدم تا باشم

سلام ، آمدم تا باشم

طبقه بندی موضوعی

۲۴ مطلب با موضوع «فرهنگ» ثبت شده است

شهید آوینی در یکی از مقالات کتاب حلزون های خانه به دوش خود در نقد ژورنالیسم حرفه ای  می گوید:

"مشخصه اصلی ژورنالیسم حرفه ای آن است که خود را به سخیف ترین گرایش ها و سلیقه های روز فروخته است و روی به ابتذال آورده و برای جلب مشتری دست به همان کارهایی می زند که پاتوق های کنار خیابانی می زنند:

گزارش های داغ، مصاحبه های تنوری، دانستنیهای سرپایی، اطلاعات ساندویچی، تیترهای بودار، ....

ژورنالیسم حرفه ای ناگزیر است که بنیان کار خویش را بر ضعف های بشر امروز بگذارد و از ترشح بزاق خوانندگان ارتزاق کند....

عموم انسان ها میان منطق حس و منطق عقل و منطق دین که مبتنی بر فطرت است سرگردانند و این سرگردانی، قلمرو حاکمیت لیبرالیسم است...

 این مقتضای تمدن غرب است که بشر امروز از هر کار تلقی سودانگارانه و تاجرمآبانه دارد. با این طرز تلقی، کار مطبوعاتی متکی بر بازار سنجی است و روزنامه نگاران حرفه ای پیش از هر چیز باید از یک شمّ تجارتی برخوردار باشند.

باز هم اگر این نشریات با توسل به این جاذبه های سخیف فقط مشکل سود دهی و تیراژ خود را حل می کردند حرفی نبود، ولی کار به همین جا ختم نمی شود. تز روزنامه نگاری حرفه ای اکنون مانیفستِ یک مبارزه پنهان سیاسی با انقلاب اسلامی است. وجود و بقای انقلاب به دین و دینداری مردم رجوع دارد؛ پس هر چه بتواند انسان را به غفلت بکشاند می تواند اسباب یک مبارزه سیاسی با انقلاب اسلامی واقع شود..."

پیشنهادم ، تهیه این کتاب و مطالعه مقالات جالبی است که شهید آوینی در حوزه فرهنگ و انقلاب و غرب به نگارش رسانده است. روحش شاد.

+++

آن زمانه، رسانه معنایی به وسعت حالا نداشت،  اگر هم مجلات و روزنامه هایی بودند غالبا برای طبقه متوسط و اهل علم وفرهنگ جامعه بود و مخاطبانش عموم مردم ایران نبودند ، دسترسی ها به این سهل الوصولی نبود .

 ماها آنزمان نوجوانانی بودیم که برای رسیدن به حاق مطلبی و فهمیدن فضای رسانه ای و سیاسی و اجتماعی کشور، شور و هیجان زیادی داشتیم ولی پولش را نه.  با پول تو جیبی ماهانه آنزمانه مان  یا باید یک یا دو تا مجله میخریدیم یا روزنامه . وضعیت خانواده ها هم حوصله اینهمه بریز و بپاش های  فرهنگی طفل تازه سبیل درآورده را نداشت.  ولی حالا کلا وضعیت فرق کرده است.
فضای رسانه ای موجود و تعریف جامعه  الانه با گذشته بسیار فرق کرده است . 

در زمان حال فضای مجازی، تعریف رسانه و ژورنالیست علاوه بر تغییر بسیار ، گسترده گی بسیاری نیز یافته و هر یک از افراد جامعه که گستره آن نه طبقه تحصیل کرده، که تمام طبقات جامعه در اقصی نقاط کشور می باشند می توانند با خرید یک بسته اینترنتی5000 تومانی ، اندازه  صدها هزارتومان زمان جوانی ما دسترسی به انواع و اقسام اطلاعات داشته باشند  و با حق انتخاب و آزادی که فضای مجازی برایشان ایجاد نموده  هر یک به عنوان خبرنگار افتخاری و رایگان ، در حال پخش و  گزارش خبرهای راست و دروغ و تحلیلهای آن می باشند . 

کم نیستند افراد تحصیل کرده و غیر تحصیل کرده ، متخصص و غیر متخصص که مطابق میل درونی، فکر و ذهن دینی، اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی خود را چهارمیخ در اختیار صاحبان کانالها و  خبرگزاریها قرارداده و این حق و آزادی را هم دارند که عامل پخش و گزارشگر و ترویج دهنده همان مطلب باشند این بماند یک طرف،  که اصل توهم درد آور اینجاست  که بعد از مطالعه چندین خبر و تحلیل ساندویچی،  خود را صاحب فکر و روش تحلیل و قضاوت دیگران می دانندکه  اگر سید شهیدان اهل قلم در این زمانه بود چه می گفت؟

 در حال حاضر در هر  خانواده ای حداقل یک یا دوگوشی متصل به فضای مجازی وجود دارد و این فرصت بسیار مناسبی است برای بنگاههای خبر پراکنی که  به راحتی بسیار راحت تر از قبل ، از ترشح بزاق خوانندگان ارتزاق مالی، فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی نمایند.  نمونه هایش بسیارند.

 با برخی از دوستان در همین فضاها بعضا وارد بحث می شوم و دقیقا درماندگی اش را در تفکیک  منطق حس و عقل و دین به فرموده سید شهید حس میکنم  و  بعضا آه افسوس میکشم . راضی هم نمی شوند که کمی تامل کنند و بعد از شنیدن کلی حرف، بی خیال ادامه بحث می شوم. در هفته چندین مورد اینطوری دارم.

 دوستان بسیار متشرع توضیح المسایلی دیده ام که در فضای مجازی گرفتار جهل مرکب در  بی دینی و بی تقوایی هستند و نمیخواهند آگاهی یابند.

 بسیار کم اند افرادی که  تقوای خواندن ، تحلیل کردن ، پذیرفتن و ورود نکردن به قضاوتها و در قضاوتها دچار در نظر نگرفتن امیال شخصی خود نشدن وجود داشته باشند  ... که النادر کالمعدوم.

+++

غالبا کپی کار شده ایم یا فوروارد کننده. همین. حتی اینقدر هم حوصله به خرج نمی دهیم که جایی از خبر را اصلاح و یا ویرایش و یا حذف نماییم . و به قول قران مجید مانند حماری  تنها وظیفه انتقال اطلاعات را بر عهده داریم. مثل عالمان یهود.

 ما بردگان عصر جدید هستیم . عصری که شاید بیش از تمام  طول تاریخ برده به خود دیده باشد . بردگانی که  نه جسم ، جان و روح خود را به دست اربابان پنهان سپرده اند و از این استثمار و استعمارشان بی خبرند. بردگانی شبیه شهربازی داستان پینوکیو که در گیجی بازیهای مرسوم سیاستمداران و  سوداگران،  آنقدر غرق  شده  که حواسشان نیست استحاله شدیدی درون شان در حال اتفاق است و دارند سرخوشانه در مسیری که کودکان داستان پینوکیو در آن گرفتار و مدهوش شده بودند در هول   آزادی رسانه ای مجازی، در مسیر مسخ خود  قدم برمیدارند. بماند.

+++

دجال در لغت به معنای فردی بسیار دروغ گو و فریب دهنده است که طبق روایات،قبل از ظهور امام زمان(عج) پیدا می شود.

+++

برای آن که بدانیم چقدر  گرفتار شده ایم کافیست به حجم کپی ها و فورواردهایمان  نظری بیاندازیم. در چرخ الکی خود در فضاهای مجازی که در نهایت چه مطالبی را ارسال کرده ایم ؟ نسبت به آنچه ارسال کرده ایم چقدر دانایی و شناخت و تخصص داشته ایم؟ 

چرا ارسال کرده ایم؟ حس مان بر انگیخته شد ، منطق عقل مان یا  منطق دینی مان؟ چقدر راست بوده است؟ برای راستی سنجی چند درصد از اخباری که پذیرفته ایم تلاش کرده ایم؟  طرفی که در حال تخریبش هستیم اگر مسلمان است یا غیر مسلم ،حقش بر گردن مان میماند یا نه؟  این رفتار و اشاعه ما  با کدامیک از اصول اخلاقی معراج السعاده همخوانی دارد؟ 

یا فضای مجازی را کاملا مجازی فرض کرده ایم و هیچ احکامی را بر آن مترتب نمی دانیم؟

این آخری را خیلی دیده ام.  کسانی که در مصاحبت در فضای مجازی حتی تا مرز توهین و تهمت پیش رفته اند که وقتی دیدم شان کلا متفاوت با آن شخصیتی  بودند که از خود در فضای مجازی نشان می دادند.

+++

نوجوان بودیم ، بنا شد در پایگاه بسیج،  دوره روزنامه نگاری بگذارند. استادی آوردند . او پرسید کدام‌تان اهل نماز شب هستید ؟ خندیدیم . گفت این مسیر لازمه اش تقوای بسیار است... 
+++

تقوی برای اختیار است و حق آزادی نه جبر و محدودیت  ...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ تیر ۹۶ ، ۱۱:۳۴
علی اکبر قلیچ خانی

چرا اینقدر فحش ، چرا ناسزا؟ چقدر در فضای شبکه های اجتماعی لات و بی قواره اند  خیلی ها و...

 
تحلیلی بر اینگونه بودن جامعه مان


++++

هر فرهنگی دارای عناصر مادی و غیرمادی است . این عناصر در کنار هم و با مجموعه روابط  ساده و یا پیچیده ای تشکیل مجموعه فرهنگی می دهند . در کنار هم قرار گرفتن مجموعه های فرهنگی با نظام سازمانی  حاکم بر آنها ، نهاد فرهنگی تشکیل می گردد . نهادها هستند که تشکیل دهنده ساختار سازمان فرهنگی جامعه می باشند . درست است که ما نمی دانیم ولی جامعه اصول و تعاریف علمی  خود را دارد و از آن تبعیت می کند.

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۰ مرداد ۹۵ ، ۰۹:۲۷
علی اکبر قلیچ خانی


- بازی فوتبال در هر استان وشهری که در حد لیگ یک و برتر برگزار می شود نیاز به مجوزی از شورای تامین دارد.

- چرا؟

- امنیت مسابقه و سلامت بازیگران و تماشاگران تامین شود.

- چرا؟

- چون در حین مسابقه و یا در انتهای آن که نتیجه برد یا باخت معلوم شده باشد نمی شود معترضین را کنترل کرد و آنها کار دست  خودشان و دیگران می دهند.

- چرا؟

- مردم اند دیگر. شاید طاقت برد و باخت را ندارند . شاید تحمل شکست ندارند شاید در حساسیت بازی ها تفاوتی بین مسابقه و جنگ نمی توانند قائل شوند و بازیکنان تیم حریف را به عنوان نفری از لشگریان دشمن بپندارند ومورد حمله قرارش دهند  از طرفی بازیکنان هم که یک عده جوان ورزشکارند آنقدر بلوغ و متانت ندارند که نتیجه و یا فضای ورزشی را تحمل کنند.

۳ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۹ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۹:۲۴
علی اکبر قلیچ خانی

 

با سلام و عرض پوزش فراوان بدلیل غیبت طولانی ام.

چرایی هایی از قبیل:  چرا بهتر نمی شویم؟  یا چرا هر روز وضع مان اسفبار تر می شود ؟ یا مشخصات مسیر درست چیست؟ چه کسی مقصر است ؟ چه کارهایی باید کرد ...

این بار کمی به این دغدغه ها پرداخته ام

+++

قدیمها برای این که بچه ها باسواد شوند می رفتند مکتب. آنجا مرد باسوادی بود - که بیشتر روحانیون چنین نقشی را داشتند- به فرزندان مردم، خواندن و نوشتن کتب فارسی و قرآن یاد می داد . میزان دانشی که به بچه ها منتقل می شد ربط مستقیم داشت به سواد معلم مکتب. سیستم آموزشی کاملا سلیقه ای و گرته ای بود . هرجایی ، به هرکسی میگفتی سواد دارد معلوم نبود چقدر و چه میزان می داند. برخی ریاضی هم بلد بودند برخی هم نه. برخی دعا و کتاب باز کردن می دانستند برخی نه، برخی کمی صرف و نحو بلد بودند برخی هم نه....

 خانواده هم می دید بچه هایشان بلدند کتاب بخوانند و قرآن دست بگیرند و نامه ای  بنویسند وبخوانند کفایتشان می کرد. دانش آموزی کاملا سلیقه ای بود.

تا اینکه  آموزش و پرورش ، پایش به مملکت مان باز شد .

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ بهمن ۹۴ ، ۱۳:۰۷
علی اکبر قلیچ خانی


‌‌‌‍در دلم ارادت به مردی دارم که دق کردن مسلمی را از شنیدن  هتک حرمتی به زنی غیر مسلم در گوشه‌ای از بیکران جامعه مسلمانان  را روا می دانست . بهمین دلیل نمی توانم سکوت کنم...

+++

جسد کودکی که در سواحل ترکیه با کفش و پیراهنی قرمز، روی شن‌ها  آرام گرفته بود به سرعت رسانه‌های اجتماعی را پر کرد.

خبرگزاری رویترز اعلام کرد این تصویر مربوط به یک کودک آوار سوری به اسم ایلان کردی از شهر کوبانی است. ایلان به همراه برادر پنج ساله خود به اسم «غالب» و مادرش ریحان ۳۵ ساله و پدرش، بعد از فرار از جنگ در کوبانی واقع در شمال سوریه قصد داشتند تا از طریق سواحل ترکیه به جزیره کوس در یونان مهاجرت کنند اما قایق آنها در سواحل ترکیه غرق شد.

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ شهریور ۹۴ ، ۱۳:۱۱
علی اکبر قلیچ خانی

ایام خوش آن بود که با یار بسر شد. ماه مبارک روزهای آخرش طی می شود. خدا را شکر که عمرمان کفاف درک ماه مبارک را داشت.

به ایرانیان هم بابت توافق هسته ای تبریک می گویم. خوشحالی من از این جهت است که پس از سالها جامعه ایرانی دارای قهرمانی شد که نه لباس نظامی بر تن دارد و نه بیانش تهدید  زندگی دیگران است. مردم در حال حاضر به قهرمانی می‌بالند که قدرتش منطق و بیان است.... مقال این وبلاگ ، سیاسی نویسی نیست.

به امید روزی که قهرمانانمان متفکرین و مخترعین و بزرگان اندیشه در علوم انسانی باشند و جهانیان، ما را به نام دانشمندان و اندیشمندان مان بشناسند ...

+++

در این بارگذاری، کمی در مورد شاکله خرده فرهنگ ها و مرام و قوانینی که می‌تواند به اعتلای آن کمک کند می پردازیم.

اقتضای حرکتهای فرهنگی خرد با کلان کاملا متفاوت است. مقبولیت و اعتماد اجتماعی است که ضمانت پیشبرد برنامه های خرده فرهنگهاست.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ تیر ۹۴ ، ۱۴:۵۷
علی اکبر قلیچ خانی

قبل تر آمد که : بهترین مدل رشد فرهنگی جامعه مدیریت توسط حکومت هاست. آنجایی که ذخایر زمینی و ثروت های مملکتی جمع است و مدیریت می شود و باید در این زمینه برنامه و سرمایه گذاری صورت پذیرد.  اگر بزرگان جامعه هنوز به این اتفاق نرسیده اند و یا تشتت فکری و مدیریتی دارند که خود مانع رشد فرهنگی جامعه گشته به این معنا نیست که بازی را باخته ایم هنوز مسیری باقی مانده است . حرکت فرهنگی از پایین به بالا.

در بارگذاری قبل به نقش آفرینی خرده فرهنگها رسیدیم. در چنین وضعیتی است  که مسئولیت و تاثیرگذاری خرده فرهنگ ها بالا می رود. خرده فرهنگ ها از متن جامعه بوده  در محلات، شهرستانها، روستاها و هر جمع چند نفره و یا هر گروه از انسانهای همفکر و هم‌روش که می توانند برای جمع خود شخصیت اجتماعی قائل شده و بتوانند بصورت مقبول و مشروع توانایی خود را در زمینه ای که جمع شده اند در محل زندگی خود ارائه  داده  و مورد پذیرش جامعه باشند گفته می شود .  مثل تیم فوتبال قدیمی محل که مربی دلسوزی دارد، معلم قرآنی که سالهاست قرآن به مردم محل یاد می دهد و شاگردانش مرام او را گرفته و دوستش دارند ، هیات محل که سالهاست طیف خاصی در آن تردد دارند و هنوز پابرجاست، جوانانی که سرکوچه می نشینند و رفاقتهای قدیمی و گرمی دارند، عالم خوش مشربی که مسجدیان دوستش دارند و دورش جمع اند و از او چیزها یاد گرفته اند و... همه این ها،  خرده فرهنگ هایی اند  که دارای تیپ های خاص، منش های مشخص، جایگاه اجتماعی و سابقه جمعی بوده و به همت اعضایش ساری و جاری اند و قدرت حیات و تکثیر دارند یا نه پس از مدتی ناتوان شده و به خاطره تبدیل گشته اند.

خرده فرهنگها خیلی زود تشکیل می شوند و غالبا بخاطر نداشتن اعضا و مرامنامه‌ای که بتوانند آن فرهنگ را به روز و یا آن طوری بال و پر دهند که زنده بماند  و عضو گیری کند عمر کوتاهی دارند.

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۱ تیر ۹۴ ، ۱۶:۲۵
علی اکبر قلیچ خانی

برای مثل منی ماه مبارک،  زمان خوبی است که بفهمم چه هستم.  وقتی که دست و بال شیطان بسته است و نفس ها تقدس می یابند من می مانم و خدا و دغدغه ای که گذرد که چه درک فیضی دارم؟

 من می مانم و خودم و آن چه درون متلاطمم می‌گذرد .

 و چه من وحشتناک و هرزه ای!!!

خدایا رمضان به رمضان خوب می فهمم که خود خودم از شیطان بیشتر به خودم  ضربه زده ام.  

برای درست زندگی کردنم  بیشتر از هرکس دیگراز خودم می ترسم. از " من" .

مرا نجات بده از فضای کوچک خویش...

+++

 در مورد فرهنگ سال گذشته مطالبی نوشتم . موضوع بحثم در آنجا ورود به بحث فرهنگ به صورت عملی و اجرایی بود اگر می خواهیم به نتایج درستی در فرهنگ برسیم چه راه حل هایی وجود دارد ؟ کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدتش.

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۴ تیر ۹۴ ، ۱۲:۰۱
علی اکبر قلیچ خانی

فکر می کنم یک موقع ها بعضی از اتفاق‌ها بدجوری به هم ربط دارند ...

+++

زمان پخش سریال درحاشیه از تلویزیون کلی انتقاد و حرف و حدیث اقشار پردر آمد جامعه – همان پزشکان که درآمدشان  چند برابر بیشتر از سرانه درآمد پزشکان اروپاست- در آمد که چرا ما را سوژه کرده اند؟

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۰:۰۷
علی اکبر قلیچ خانی


انسانها در موقعیت های مختلف اجتماعی، واقعیتهایی از خود بروز می دهند که منحصر به فرد می‌باشد. فردی که در موقعیت جنگ قرار می گیرد و همان فرد وقتی به بستر خانواده یا مدرسه و دانشگاه و محل کار  بر میگردد واقعیت فردی را از خود بروز می‌دهد که کاملا متناسب و در ارتباط با موقعیتی است که قرار دارد. هر چه تفاوت در موقعیت ها بیشتر باشد ابراز واقعیتهای فردی،  متفاوت و متباین تر خواهد بود. تفاوت ها و تباین ها. ولی آیا منحصر به فرد بودن این رفتارها متاثر از جایی هست یا خیر؟

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ اسفند ۹۳ ، ۰۹:۱۵
علی اکبر قلیچ خانی