...

سلام ، آمدم تا باشم

سلام ، آمدم تا باشم

طبقه بندی موضوعی

تا راه مشهد

شنبه, ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ۰۸:۵۸ ق.ظ

شما هم با من هم نظرید که:

نمیشود که ادم در زندگی اش گیر و غصه ای پیش نیاید .کار گیر میکند ، دست مردم چک داری و چک هایت نقد نشده اند ، مریضی می اید ،برای خودت، برای عزیزت ،برای کسی که دوست داری درد و بلایش به سرت باشد و تحمل دیدن این روزهایش را نداری و .... هر چه از این جور گیرها ،که فکر میکنی زندگی روی سختش را نشانت میدهد.  خلاصه می افتی گوشه رینگ ضربات مهلک زمانه، میمانی چکار کنی،  با که حرف بزنی ، درد دل کنی،  گرم بگیری، مانوسش شوی، سفره دلت را باز کنی، این قفلها در زندگی همه ادمها هست ، برای ما کلیدش هم هست.

 دور و نزدیک ندارد ، مسیر را رفتی چه بهتر ، نرفتی هم حتما نشده که بروی،  در گیر و بند این حرفها نیست، رو به قبله میشینی ، یا نه،  شب که دراز کشیدی بخوابی ملحفه را برویت میکشی که انگار خوابی ، یا نه ، تنهایی قدم میزنی در جایی که کسی نمیشناسدت یا ..... دستت را  روی سینه گذاشتی یا نگذاشتی ، سلام عربی دادی یا فارسی ، مقدمه چیدی یا نه،  مهم نیست؛ به امام رضا سلام می کنیم  و میرویم سریع سر اصل مطلب، همه چیز را به انیس النفوسش میگوییم . بغض مان را میترکانیم،  همه نگفتنیها به دیگران را میریزیم کنج حرمی که در دل بنا کرده ایم  ، زیارتش میکنیم،مینشینیم کنارش، دورش میچرخیم از دل تنگ مان میگوییم از هر چه ، تا بارسنگین مان را برمیدارد یا حاجت مان میدهد یا صبرمان یا حوصله مان ، انچیزی که بدرد گذران این ایام مان میخورد.

 خوشحال میشویم، ضریحش را میبوسیم یا با لب دهان یا دل. سبک که شدیم برمیگردیم به دایره مشکلاتمان و از حل شدنش لذت میبریم .

 سالهاست، نفس به نفس ، سینه به سینه، نسل به نسل ، یاد گرفتیم که ماییم و یک امام رضا. صحن امام رضا را همه داریم،  کنج دل مان، پنجره فولادش را هم داریم،  سقاخانه اش را هم. همه جا هست، همین کنار ما ، نه کنار ، درون ما ، درون دل ما ، نگذاشته که بشکنیم. دمش گرم.

رضا جان!

اینقدر خوبی که نمیتوانیم بشماریم ، 

عوضش اینقدر ما بدیم که خیلی از خوبیهایت را نمیبینیم .

 درک تو برای فهم ما نیست هرچه ازت فهمیدیم به قدر نیازمان بوده نه قدر و منزلت شما.

 شما که همیشه داری ما را میبخشی و کنارمایی و به رویمان هم نیاورده ای ... همینت را خیلی دوست داریم. همه مان؛ پیر و کوچک و زن و مرد گرفتار و گنهکارمان، همه.

 هر چقدر ما نفهمیدیم ات شما ما را خوب فهمیدی هر سال ما بیشتر و شما صد برابر بیشتر. خیلی خوبی. ممنونیم اقا

دقیقا نمیدانیم از چه کسی تشکر کنیم. از  پدرمان؟ مادرمان ؟ خدایمان؟ خودتان؟ مادرتان؟ ابا و اجداد محترمتان؟ خلاصه هر که هست سرش سلامت و خوش باد و خانه اش اباد .

 به همه این سلسله ، خیلی بدهکاریم.  

تنها کاری که میتوانیم بگوییم اینکه خیلی خوبی. از این همه خوبیت ممنونیم

خدا شما را از ما نگیرد . ما را از شما بگیرد از خوان شما چیزی کم نمیشود خوب میدانیم.  ولی شما را از ما بگیرد چیز دیگری برایمان نمیماند

از اینکه خیلی وقتها محبتتان را ندیدیم ببخش .

غضب شما ازجهنم برایمان سخت تر است.تحلملش را نداریم

حرف را کش ندهم خلاصه اقاجان ! میراث گداها درخانه اهل کرامت است ثروتمان را نگیر.

 


موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۶/۰۵/۱۴
علی اکبر قلیچ خانی

نظرات  (۱)

سلام علیکم برادر
خوش گفتی و حرف دل ما هم هست. خدا عاقبت کار ما را ختم به خیر نماید.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی