چند نکته بعد از قاسم آباد 9

1.     راحت ترین حرف این است که بگویی دیگران اندازه ما اهل محبت نیستند و تخطئه شان کنی به کم عشقی. تهمت بی عشقی ، نفس بیمار ، عدم اخلاص و... بین ما مد است چون نه می شود این موارد را اندازه گرفت و نه می شود اثبات اش کرد ولی فرد مورد اتهام به راحتی حذف می شود.
2.     ایدز بیماری نقص سیستم ایمنی است. در این حالت بدن دیگر قادر به کشتن میکروب‌ها و ویروس‌ها نیست و با گذشت زمان، فرد حامل ویروس HIV، بیشتر و بیشتر بیمار می‌شود و سرانجام شدیداً به یکی از بیماری‌های خاص مبتلا می‌شود. در این مرحله می‌شود گفت که فرد به ایدز مبتلا شده است و این مرحله سراشیبی به سوی مرگ است.فرد حامل ویروس HIV الزاماً به ایدز مبتلا نیست چون هنوز بیماری او آشکار نشده است اما می‌تواند در طول زمانی که ویروس را در بدنش حمل می‌کند و از دید جامعه سالم به نظر می‌رسد، آن را به دیگران نیز منتقل کند.
3.     واکسن می زنی، دارو می خوری یا قوه تدافعی بدنت را به راه اندازی که با میکروب مبارزه کند یا بدن را  تقویت اش کنی که جان مبارزه را داشته باشد. اگر بدن، قوه تدافعی نداشته باشد دارو و واکسن هم می شود عامل مرگ. برای همین است می گویند زنده باشید در مقابل ناهنجاری ها و منکرها. منکر که فقط شهوت جنسی و مواردی که آن را برانگیزاند نیست. زنده ای تا وقتی که رشحاتی از مبارزه با بدی ها درونت هست وگرنه مرده متحرکی . اشتباهات فردی ، اجتماعی  از هر نوع اخلاقی، اعتقادی ، بی تدبیری و... فرق نمی کند. به دقت بخوانید روایات مربوط به امر به معروف و نهی از منکر را. 
4.     بالارا گفتم بدانی وقتی اجتماعی مورد هجمه میکروب و ویروسی قرار می گیرد یا به آن مبتلاست اگر با آن مبارزه نکند می شود جامعه ایدزی . مرده شبیه زنده ها. وقتی خودمان حواس مان به اشتباهات مان نباشد می‌خواهی که باشد؟ امان از ایدزهای اجتماعی.
5.     هر چقدر هم توبه کنی و مناجات بخوانی و هیئت بروی تا ندانی که چه چیز را می خواهی درست کنی، درست نمی شوی. تا خودت را حلاجی نکنی و مو را ازماست وجودت  در نیاوری همین که هستیم هستیم .مگر نمی بینی که اشتباهات مان  با 20 سال پیش هیچ فرقی نکرده.  هیئت وسیله است وسیله خوبی هم هست برای همین جاها. غرب تا همین دویست سال پیش غرب وحشی بود حالا آن قدر در علوم انسانی خودش پیشرفت کرده که در مقابل آنها رسما اعلام عقب ماندگی می کنیم و بزرگانمان می‌خواهند از این همه ترجمه و هاج و واج ماندن مقابل انسان شناسی آن‌ها کوتاه بیاییم و خودمان را دریابیم. یکی از راه های پیشرفت علوم انسانی مان هم همین هاست . خودشناسی فردی و خرده اجتماع ها و پیدا کردن و آزمودن راه حل ها و روش های مقابله با آن از راه قرآن و حدیث و تفکر و اجماع . بعد اشاعه اش می دهند به کل جامعه و مسیر خودش را طی می کند . باور کنید راهش به همین راحتی است که گفتم ،اگر طبق همین سلسله مراتب حرکت کنی . باید  مشکلات را بگوییم ،برایش دنبال راه حل و روش بگردیم ،نظریه اش کنیم ،چکش خورش را بالا ببریم تا شود حرف حسابی.
6.  هر که خوشش نیامد آب خنکی هست . هرکه هم فکر می کند با گفتن ایرادات، مورد چشم غره است بیاید پیش من بنشیند. بگوییم تا ایرادمان، ایراد خودمان، ایراد جمع مان، ایراد جامعه مان در بیاید ، این ها نیاز امروز جامعه اسلامی است . باوربفرمایید از نهایت دلسوزی ام سراغ این بحث ها می روم وگرنه نه بیکارم که بخواهم خاطره گویی کنم نه شما را گوش مفت فرض کرده ام. ما باید پیشرفت کنیم. کمی کتابهای روان شناسی کابردی و جامعه شناسی شان را تورق کنید به همین راه ها می رسید کسی وقت گذاشته ایرادها  را ازبطن جامعه شناسایی کرده بعد دسته بندی اش کرده اند ، بعد به شور عالمانه گذاشته اند ، فکرکرده اند راه های مختلف پیشنهاد داده اند و..." لیس للانسان الا ما سعی"؟ یا "هل یستوی الذین یعلمون والذین لایعلمون"؟  ما  داشته ها مان بسیار زیاد است اگر سراغش برویم . ما می توانیم .خودباوری خیلی مهم است
7.     می گویند تربیت کودک را باید بیست سال پیش از تولد آغاز کرد. شاید دارم برای مردان 20 سال بعد می گویم... شاید الکی خوش ام.