* اگر واقعه جانسوز کربلا در بیابان های نزدیک کوفه اتفاق افتاد و امام کشی در محلی بدوراز شهر بوقوع پیوست و اعوان و انصاری در آن دور و بر نبودند جهت دفاع از حضرت و یا در روز عاشورا بودند کسانی که آل الله را به ظاهر نمیشناختند و در وادی شناخت حضرت نبوده و یا به صورت مستقیم از پیامبرنشنیده بودند مقام و حرمت حضرت شهید را ( که این خود هیچ دلیلی نمی شود) ، ولی جریان غصب فدک و خلافت چیز دیگری است همه خانه حضرات را بلد بودند و به چهره ، حضرات را می شناختند و همه می دانستند که پیامبر چقدر سفارش کلامی و عملی به حفظ شان و مقام ایشان نموده است . هجوم غصب نه مثل کربلا در بیابان که در مرکز پایتخت مسلمین بوقوع پیوست، در همسایگی مسلمانان. چسبیده به مسجدالنبی، محل تردد و مرکز اصلی شهر مدینه. در وقتی که آن خانه مرکز توجه همه شهر بوده ، در زمان غسل و تدفین حضرت ختمی مرتبت .مردم عزادار از دست دادن رحمه للعالمین اند و آن خانه که مورد هجوم قرار گرفته صاحب عزای این مصیبت عظمی است . مخفیانه و شبانه هم نبوده در وسط روز با کلی سر و صدا و داد و بیداد و هیزم کشی و دود به راه انداختن.