آیلان هم مثل پسرم، چه فرقی دارند؟
در دلم ارادت به مردی دارم که دق کردن مسلمی را از شنیدن هتک حرمتی به زنی غیر مسلم در گوشه‌ای از بیکران جامعه مسلمانان را روا می دانست . بهمین دلیل نمی توانم سکوت کنم...
+++
جسد کودکی که در سواحل ترکیه با کفش و پیراهنی قرمز، روی شن‌ها آرام گرفته بود به سرعت رسانه‌های اجتماعی را پر کرد.
خبرگزاری رویترز اعلام کرد این تصویر مربوط به یک کودک آوار سوری به اسم ایلان کردی از شهر کوبانی است. ایلان به همراه برادر پنج ساله خود به اسم «غالب» و مادرش ریحان ۳۵ ساله و پدرش، بعد از فرار از جنگ در کوبانی واقع در شمال سوریه قصد داشتند تا از طریق سواحل ترکیه به جزیره کوس در یونان مهاجرت کنند اما قایق آنها در سواحل ترکیه غرق شد.
برادر و مادر ایلان نیز در این حادثه دلخراش غرق شدند ولی پدر خانواده زنده مانده است.
روزنامه الصباح ترکیه نوشت: پدر خانواده به اسم عبدالله در حالی که بیهوش بوده است پیدا شده و به بیمارستان بوضروم منتقل شده است.
یک گروه نژاد پرست آلمانی در روزهای گذشته صفحه ای در فیسبوک با عنوان " برلین از خود دفاع می کند" تاسیس کرده اند. در پست فیسبوکی این گروه با انتشار یک تصویر از صحنه مرگ آیلان کردی آمده است:" ما از این واقعه ناراحت نیستیم بر عکس ما خوشحالیم! تنها یک مهاجر از آمار مهاجران کم شد....
دریا تا کنون مهاجران بی شماری را بلعیده است...
+++
اگر آیلان در کوبانی می ماند چه می شد؟ پدر او چرا خانواده اش را از سرزمین مادری شان کوچاند؟
آیا آنان به جرم فرار از مرگ و به اتهام دوست داشتن زندگی و در جستجوی کمی امنیت بیشتر کشته نشدند؟
آیلان ، فرزند جامعه مسلمین است. او می توانست بزرگ شود تحت تربیت آداب اسلامی قرار گیرد و برای جامعه اسلامی خود فردی محترم با رعایت آداب زندگی اسلامی باشد، او آینده خوبی می توانست در کنار مادر و برادر از دست رفته اش در همان سرزمین مادری خود داشته باشد . می توانست پیشرفت کند بچه دار شود زندگی تشکیل دهد و اینگونه در مدار گسترش جامعه اسلامی و اجرا و تبلیغ دستورات عالیه آسمانی آن نقش داشته باشد. اما نشد و نگذاشتند.
آیلان با پسر من هیچ فرقی ندارند . هر دو مسلمان اند و هر دو برای خانواده شان عزیز و دوست داشتنی. چرا باید او محکوم به مرگ آن هم خفگی در دریا شود؟ مگر چه گناهی داشته؟
پدر او مقصر است؟ دولت ترکیه؟ مردم سرزمین خودش؟ ....اروپا ؟ ....کجا ؟
اگر او در سرزمین خود می ماند مگر آینده بهتری پیش رویش بود ؟
آیلان چکار کند که در زمانه ای و در منطقه ای چشم به دنیا گشوده که مسلمانانش به چیزی که کمتر فکر می کنند زندگی است.
و در محاصره آدمهایی قرار گرفته که برای اثبات خود نفی حیات دیگران می کنند .
گله ای از اروپا و دنیای غرب نیست وقتی که مسلمین نمی توانند در زیر سایه دستورات کتاب آسمانی خود با هم زندگی کنند.
چقدر دردناک است که پول و سرمایه سرزمین آیلان خرج خرید سلاح از همین غربیها و غیره شده تا آنان سرمایه دار تر و مرفه تر شده و ضریب آسایش و امنیت شان افزایش یابد و او و بسیاری شبیه او هر روز خطر ابتلا به مرگ و نیستی و نابودی و خروج از تمدن و فرهنگ شان بیشتر شود.
چقدر دردناک است که مرگ او در جایی اتفاق افتاده که فقط چند صد کیلومتر آن طرف تر در اروپا، قوانین سفت و سختی هست تا حیواناتش امنیت بالایی برای ادامه حیات داشته باشند چه برسد به انسانهایش.
چقدر دردناک است تصاویر زنان مسلمان مهاجری که حجاب دارند ولی امنیت ندارند و گریزان به سرزمینهایی رفته اند و نگاه آرزومندی به زندگی زنانی دارند که حجابی ندارند ولی امنیت دارند .عفیفه های مسلمان دربدر زندگی و امنیت به کجاها و محتاج چه کسانی گشته اند .
چقدر دردناک است گفته آن سیاستمدار اروپایی به مردمش که مسلمانان را اسکان دهیم ولی به بچه هایمان هم بگوییم که کعبه و خانه امن آنها نتوانست به آنها امنیت و زندگی دهد ولی ما توانستیم و اینگونه به مقابله با موج اسلام‌خواهی جوانان میهنش برخیزد .
آیلان چرا محکوم به مرگ اینچنینی شد؟ بخاطر جغرافیای محل تولدش ؟ یا به خاطر دین آبا و اجدادی اش ، به خاطر چه؟؟؟
او به خاطر جهالت مسلمین ، به خاطر نبود تفکر تمدن مدار مسلمین ، به خاطر جهل، به خاطر بیسوادی فرهنگی و عدم بلوغ اجتماعی مسلمین محکوم به مرگ شد.
همه اینها بستری مناسب برای دشمنانی است که می خواهند ما و کتاب مان نباشد از جهل مان برای نابودی مان استفاده می کنند . مشکل اول و اصلی خومانیم که هنوز نتوانسته ایم شکل و قیافه مناسبی برای تعاملات اجتماعی دینمان تعریف و نهادینه و اجرا کنیم.
از این آیلان‌ها بسیار در حال مرگ مظلومانه در کمپ های مهاجرت اند . البته آیلان‌هایی که در سرزمین شان هم مانده اند اسباب بازی شان مخروبه های خانه هایشان است و مرگ بیشتر از زندگی در دور و برشان در حال پرسه زدن.
شاید اگر من هم جای پدر آیلان بودم و میخواستم برای بچه هایم زندگی بهتر و امنیت و حداقل زنده ماندن را در تهاجم تعصب دینی ایجاد کنم و تفنگی برای کشتن دیگران به دست نگیرم و به آتش جنگ دامن بیشتری نزنم راهی بجز مهاجرت از سرزمین مسلمانی خویش برنمی گزیدم.
جایی برای قضاوت کردن نمانده وقتی که از سقف جامعه، از بزرگان و اندیشمندان و رهبران مسلمین تا مردم کف جامعه ، متهمان اصلی فرار از تمدن اسلامی هستند و به نحوی دستی برآتش جنگ مسلمان کشی مسلمانان دارند و به اسم اسلام، وحشی گری می کنند .
جامعه مسلمین با تمام فرق و مذاهبش ، بعلت داشتن کتاب آسمانی مشترک، نسبت به هم مسئولند و محترم. جای قضاوت و اعمال قانون و جزا برای بهشت و دوزخی بودن ادیان و مذاهب، دنیا نیست . اعتقاد داریم آخرتی هست که هر کس جای خودش را میبیند ولی دنیا، دنیاست و محل زندگی و گذر و گذار تمدنهاست.
ما هم متولیان و نگهبانان تمدن اسلامی هستیم چه شیعیان با تمام فرقش و چه سنیان با تمام فرقه هایش. همه مان چه سوری ها چه کردها چه عربها چه ترکها چه فارسها، چه متمدنین مان چه داعشی ها و چه غیر داعشی ها.
تاریخ ، با نحوه زندگی و تعامل و همزیستی ماست که تمدن اسلامی در قرن جاری را ثبت می کند.
داعشی و غیر داعشی وقتی که کتاب آسمانی شان یکی است و همه در جغرافیای اسلام زندگی می کنند و روی پرچم شان نشان و یا شعاری اسلامی دارند چه باید بگویم که منتج به ایجاد امت اسلام شود؟
داعشیان هم مسلمانانی هستند که نمی دانند که دنیا برای زندگی کردن خلق شده و تا روز آخرش محل آزمون و خطا و انتخاب درست و عاقبت خیر و شر است . ما که مسلمانیم برای مسلمان زندگی کردن آمده ایم . دنیا محل چوبه اعدام ادیان نیست.
شاید عنقریب باشد که دامن این جنگ ، ما را هم در بر بگیرد . جنگی که هدف آن گسترش سرزمین و یا کسب جمعیت بیشتر برای حکمرانی پرطمطراق تر نیست . جنگ اعتقادی و مذهبی است. افرادی با شعار کسی که غیر من است دیگر نباید باشد. یا می کشم که با اعتقادمان بمانیم یا می میرم که بدون اعتقاداتم ، نباشم بهتر است.
بمیریم یا بکشیم که چه شود؟ اگر خودی ها مردند جایشان بهشت است و هر که از غیر خود کشتیم برای جهنم کار کرده ایم؟
عالمان شان در توهم این که جای خدا نشسته اند ، دارند بهشت و دوزخ او را تقسیم می کنند....
شاید نمی دانند که بهشت هم برای زندگی است و اینان که از قواعد حیات انسانی تنها نابود کردنش را آموخته اند به فرض محال چگونه می توانند با ملاحت و ظرافت و عشق فوران یافته در بهشت کنار بیایند؟؟؟
کشتن همدیگر حیاتی را برای جامعه ای به ارمغان نمی آورد. نتایج جنگها، کشته ها، آوارها ، آواره ها، عقده ها، سرخوردگی ها، یتیمها، بیوه ها و ... ویرانه های انسانی و علمی و اجتماعیست.
کاری به رسانه خودمان ندارم ولی برای من کشته شدن فرزند فلسطینی در آغوش پدرش با مردن آیلان در دریا فرقی ندارد . همه شان مسلمانند و از جهالت و بی عرضه گی فرهنگی و اجتماعی سردمدارانشان محکوم به مرگ مظلومانه اند.
+++
چند وقت پیش در جمعی از دوستان سئوالی مطرح کردم که شما دوست دارید در جامعه خود قهرمانی باشید که دیگران به شما نگاه کنند و حرکت کنند یا قهرمان و متدی دارید که در پی حر کت و نیل به آن هستید؟
اکثریت شان قهرمان بودن خودشان را انتخاب کردند. بیشتر از این که الگوی ثابت و مشخص جامعه اسلامی را مقید باشند و نگاهشان رو به جلو باشد در توهم قهرمان بودن نگاه به عقب دارند و کسی که جلوی پایش را نمی بیند محکوم به زمین خوردن است . یاد سلمان بخیر که دربدر جای پای قدمهای مولایش بود تا شد سلمان.
از نگرش تشکیل جامعه ای با قوانینی که خودمان تابع و پیگیر آن باشیم را کمتر در اندیشه داریم. مردمی با چنین نگرشی نمی توانند در تشکیل جامعه ای متمدن با نهادهای فرهنگی و قانونمدار نقش موثری داشته باشد. ...
چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید . جای دیگری را باید دید ....
یادمان هم نرود مدیریتی که نگاه حذفی دارد و بجای ترور اشخاص ، شخصیتها را حذف و نابود می کند تا خودش و امثال خودش بمانند ....... بگذریم ، این نیز بماند.
چلچله
