قدرت خرده‌فرهنگها

ایام خوش آن بود که با یار بسر شد. ماه مبارک روزهای آخرش طی می شود. خدا را شکر که عمرمان کفاف درک ماه مبارک را داشت.

به ایرانیان هم بابت توافق هسته ای تبریک می گویم. خوشحالی من از این جهت است که پس از سالها جامعه ایرانی دارای قهرمانی شد که نه لباس نظامی بر تن دارد و نه بیانش تهدید  زندگی دیگران است. مردم در حال حاضر به قهرمانی می‌بالند که قدرتش منطق و بیان است.... مقال این وبلاگ ، سیاسی نویسی نیست.

به امید روزی که قهرمانانمان متفکرین و مخترعین و بزرگان اندیشه در علوم انسانی باشند و جهانیان، ما را به نام دانشمندان و اندیشمندان مان بشناسند ...

+++

در این بارگذاری، کمی در مورد شاکله خرده فرهنگ ها و مرام و قوانینی که می‌تواند به اعتلای آن کمک کند می پردازیم.

اقتضای حرکتهای فرهنگی خرد با کلان کاملا متفاوت است. مقبولیت و اعتماد اجتماعی است که ضمانت پیشبرد برنامه های خرده فرهنگهاست.

خرده فرهنگ سازی

قبل تر آمد که : بهترین مدل رشد فرهنگی جامعه مدیریت توسط حکومت هاست. آنجایی که ذخایر زمینی و ثروت های مملکتی جمع است و مدیریت می شود و باید در این زمینه برنامه و سرمایه گذاری صورت پذیرد.  اگر بزرگان جامعه هنوز به این اتفاق نرسیده اند و یا تشتت فکری و مدیریتی دارند که خود مانع رشد فرهنگی جامعه گشته به این معنا نیست که بازی را باخته ایم هنوز مسیری باقی مانده است . حرکت فرهنگی از پایین به بالا.

در بارگذاری قبل به نقش آفرینی خرده فرهنگها رسیدیم. در چنین وضعیتی است  که مسئولیت و تاثیرگذاری خرده فرهنگ ها بالا می رود. خرده فرهنگ ها از متن جامعه بوده  در محلات، شهرستانها، روستاها و هر جمع چند نفره و یا هر گروه از انسانهای همفکر و هم‌روش که می توانند برای جمع خود شخصیت اجتماعی قائل شده و بتوانند بصورت مقبول و مشروع توانایی خود را در زمینه ای که جمع شده اند در محل زندگی خود ارائه  داده  و مورد پذیرش جامعه باشند گفته می شود .  مثل تیم فوتبال قدیمی محل که مربی دلسوزی دارد، معلم قرآنی که سالهاست قرآن به مردم محل یاد می دهد و شاگردانش مرام او را گرفته و دوستش دارند ، هیات محل که سالهاست طیف خاصی در آن تردد دارند و هنوز پابرجاست، جوانانی که سرکوچه می نشینند و رفاقتهای قدیمی و گرمی دارند، عالم خوش مشربی که مسجدیان دوستش دارند و دورش جمع اند و از او چیزها یاد گرفته اند و... همه این ها،  خرده فرهنگ هایی اند  که دارای تیپ های خاص، منش های مشخص، جایگاه اجتماعی و سابقه جمعی بوده و به همت اعضایش ساری و جاری اند و قدرت حیات و تکثیر دارند یا نه پس از مدتی ناتوان شده و به خاطره تبدیل گشته اند.

خرده فرهنگها خیلی زود تشکیل می شوند و غالبا بخاطر نداشتن اعضا و مرامنامه‌ای که بتوانند آن فرهنگ را به روز و یا آن طوری بال و پر دهند که زنده بماند  و عضو گیری کند عمر کوتاهی دارند.

چرا خرده فرهنگ ها

برای مثل منی ماه مبارک،  زمان خوبی است که بفهمم چه هستم.  وقتی که دست و بال شیطان بسته است و نفس ها تقدس می یابند من می مانم و خدا و دغدغه ای که گذرد که چه درک فیضی دارم؟

 من می مانم و خودم و آن چه درون متلاطمم می‌گذرد .

 و چه من وحشتناک و هرزه ای!!!

خدایا رمضان به رمضان خوب می فهمم که خود خودم از شیطان بیشتر به خودم  ضربه زده ام.  

برای درست زندگی کردنم  بیشتر از هرکس دیگراز خودم می ترسم. از " من" .

مرا نجات بده از فضای کوچک خویش...

+++

 در مورد فرهنگ سال گذشته مطالبی نوشتم . موضوع بحثم در آنجا ورود به بحث فرهنگ به صورت عملی و اجرایی بود اگر می خواهیم به نتایج درستی در فرهنگ برسیم چه راه حل هایی وجود دارد ؟ کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدتش.