مادرند دیگر

اول سالی رفتم بهشت زهرا. پیش دوستان شهید مدافع حرم. آنها را هم در قطعه شهدا دفن کرده اند . قطعه شهدای بهشت زهرا بوی مرگ ندارد. قطعه های دیگر بهشت زهرا که می روی از زندگی کردن سیر می شوی اینجا که می آیی تازه روحت جان می گیرد که کمی هم عاشقانه زندگی کنی ، گور پدر دنیا بگویی و چند روزی را با خدا زندگی کنی . اکسیژنهای قطعه شهدای بهشت زهرا  وقتی وارد رگهای انسان می شوند نمی دانم چه چیز دیگری با خود وارد هیکل و هیمنه ات می کنند که جان دیگری به بدنت می بخشند عضو عضوت حس و حال دیگری پیدا می کند چشمهایت چیزهای جدید میبیند قلبت فهیم می شود عقلت دنبال دانایی می گردد دستهایت به سمت خدا دراز می شود پایت هوس زیارت رفتن می کند حس می کنی خدا اکسیژنهای اینجا را از جای دیگری تامین می کند . حال و هوایت مثل  نفس کشیدن های دور و بر کربلاست.

سال جدید و دنیای جدید

درختها برگ در می آورند شکوفه میدهند هوا به سمت گرمایش میل می کند روزها بلند تر می شود تغییرات خوبی است ، به مجموعه این تغییرات نیکو که در آن زایش و رویش  محوریت دارد و باعث شادی انسانهاست و ابتدای سال جدید، نوروز می گوییم.

در رثای حضرت مرضیه

در زمانه ای که محبت ، ادعای سفله بی قواره ای چو من  گردیده و عشق، مطاع تکدی گران کوچه بازاری است  اهل محبت، زبان بربندند بهتر است.

دوست داشتن تان آنگونه که از روز ازل ر قم خورده با ادعا جمع نشده و نخواهد شد.  عقل می‌گوید دهان بربندیم صلاح کار است  تا اگر در دفتر پر بخشش تان، نام ما هم جزو اهل محبت رقم خورده  ادب سلک طریق رعایت کرده و اگر خدای نکرده خیر، احترام محبین را.

 مشی مان را شبیه محبین تان کنیم تا ببینیم  مشیتمان چگونه رقم خواهدخورد. اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا.

مسجد بزرگ " نکوداشت جشنواره حبیب"

مسجد جای نماز خواندن است تا چه نمازی بخوانی و با چه نمازگزارانی .

بعضی مسجد ها چون خیلی بزرگند و ظرفیت نمازگزاران زیادی  دارند را مسجد جامع می گویند ولی همیشه بزرگی مسجد،  به طول و عرضش نیست  یا به تعداد نمازگزانش .  بعضی از مسجدها با این که مساحت  کمی دارند ولی از خیلی از مسجد جامع ها بزرگترند . دلیلش هم یا به کیفیت نمازی که خوانده می شود برمیگردد یا به نمازگزارانش.   

شرط خواندن نماز زنده بودن است چه امام جماعت چه مامومین، باید زنده باشند. حی. این موضوع اصلا نیاز به توضیح ندارد بمیری دیگر نمازی نداری . همه مسجدها همینگونه اند .

 بعضی امام جماعت ها محیی اند . زنده کننده اند . روح عبادت به مسجد میاورند ، جریان ساز مکتبی اند.  اینها مرده شان هم زنده است و نفس میکشد و امامت جماعت می کند . جاری و ساری است با اینکه سالهاست مرده ولی مردم هنوز دارند با رفتار و مکتب و خلق و خویش زندگی می کنند مثل حاج آقا مطلبی امام جماعت مرحوم مسجد جوادالائمه ، اول سیزده متری حاجیان بعد سینما جی.   

نمازگزاران هم همینگونه اند . شاید مسجدی کوچک باشد جای بزرگی برای جمعیت زیاد نداشته باشد ولی کسانی آنجا باشند که دارند بار شهری را به دوش می کشند رسالت دینی خود را می گسترانند به پهنای یک شهر ، به پهنای یک کشور،  به وسعت یک دین و شاید فراتر از زمان .  همیشه زنده اند  و جریان ساز . اینها چون حیات بخش اند، مردن ندارند . این نمازگزاران هرجایی قامت ببندند آنجا مسجد جامع است یعنی خیلی‌ها قامت بسته اند ، هر کدامشان آبشخور اعتقادی جمعیت انبوهی اند  مثل امیرحسین فردی،  مثل فرج الله سلحشور، مثل حبیب غنی پور ، نمازگزاران مسجد جوادالائمه اول سیزده متری حاجیان بعد سینما جی....  

 

 دیشب 17/12/94 مراسم اختتامیه پانزدهمین جشنواره کتاب سال شهید غنی پور بود .

نتیجه انتخابات

من از مردمم می نویسم به قدرت و سیاست کسی آویزان نیستم.

+++

انتخابات هفتم اسفند برگزار شد نتایج آن هم مشخص شد. راستش را بخواهید  هنوز معلوم نیست چه خبر است. مردمی که  دوهفته پیش با حضورشان در راهپیمایی 22 بهمن مشت محکمی به دهان امریکا و انگلیس و ... کوفته بودند از قرار معلوم  انگلیسی از آب درآمده اند و در تحلیل های آدم هایی که دو هفته قبلشان یادشان نیست محکوم به سرسپردگی به استکبار و رسانه آن شدند.  و دوهفته بعد هم حتما یادشان خواهد رفت که عزای پر شور فاطمی را همین مردم بی دین برگزار خواهند کرد. بماند.

 مردم به کسانی رای دادند و پیروز انتخابات شدند که سن شناسنامه ای کاندید پیروز از سن مبارزاتی برخی کاندیداها کمتر بود ، مردم به این جوان مبارزه نکرده بیشتر اعتماد کردند تا پیران پرسابقه میدان مبارزه. این نیز بماند .

مردم ما چه کسانی هستند؟ چرا اینگونه انتخاب می کنند ؟

تمدن سازی

 

با سلام و عرض پوزش فراوان بدلیل غیبت طولانی ام.

چرایی هایی از قبیل:  چرا بهتر نمی شویم؟  یا چرا هر روز وضع مان اسفبار تر می شود ؟ یا مشخصات مسیر درست چیست؟ چه کسی مقصر است ؟ چه کارهایی باید کرد ...

این بار کمی به این دغدغه ها پرداخته ام

+++

قدیمها برای این که بچه ها باسواد شوند می رفتند مکتب. آنجا مرد باسوادی بود - که بیشتر روحانیون چنین نقشی را داشتند- به فرزندان مردم، خواندن و نوشتن کتب فارسی و قرآن یاد می داد . میزان دانشی که به بچه ها منتقل می شد ربط مستقیم داشت به سواد معلم مکتب. سیستم آموزشی کاملا سلیقه ای و گرته ای بود . هرجایی ، به هرکسی میگفتی سواد دارد معلوم نبود چقدر و چه میزان می داند. برخی ریاضی هم بلد بودند برخی هم نه. برخی دعا و کتاب باز کردن می دانستند برخی نه، برخی کمی صرف و نحو بلد بودند برخی هم نه....

 خانواده هم می دید بچه هایشان بلدند کتاب بخوانند و قرآن دست بگیرند و نامه ای  بنویسند وبخوانند کفایتشان می کرد. دانش آموزی کاملا سلیقه ای بود.

تا اینکه  آموزش و پرورش ، پایش به مملکت مان باز شد .

تکلیف عشق معلوم شد

کاروان از شام راه افتاد.

رسیدند به دوراهی. راهی به سمت مدینه و راهی به سمت کربلا. ساربان پرسید کدام راه؟

خطبه کاخ یزید را هرسال باید خواند " سلام بر زینب"

اگر از تعریف زینب سلام الله علیها،  در تاریخ همین مجلس و همین خطبه باقی مانده بود هم  کافی بود بدانی که چه جبروتی داشت زینب.  نفس و خون شیرزن علی‌زاد چگونه  تخت کفر را به منبر هدایت مبدل می کند .

اهل توحید، همه ، بدهکار اویند .

اولین شهید قاسم آباد

 

خرده بچه های ته دوازده متری انصاری و خیابان تفرش، تابستانها جایی برای تفریح و پرکردن روزهای بلند تابستانشان داشتند . منزل محمدخانی. سکینه خانم می آمد به همسایه  ها و مسجدی ها می گفت بچه تان را بفرستید خانه ما . کلاس قرآن داریم . یکروز دخترها یکروز پسرها . از 4 ساله تا 7 ساله . خانه شان پر می شد از بچه های قد و نیم قد . همه روز هفته بغیر جمعه ها. دربست در اختیار بچه ها بود از در ورودی تا ته حیاط ، بچه ها آزاد بودند بازی کنند و خوش باشند. این همه آزادی و شور و نشاط به بچه ها می داد تا بچه ها با دل خوش و پر امید بیایند خانه سکینه خانم تا او به آنها قرآن یاد دهد ، روخوانی قرآن . وضو گرفتن به شان بیاموزد،  با زبان بچه ها به شان احکام بگوید . بلند شان کند بایستند وضو بگیرند نماز بخوانند ، به زیبا ترین الفاظ ایرادشان را بگوید درست نماز خواندن یادشان بدهد ،  درستی و احکام را بهشان بگوید و...

...

"  السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین  "

دنیا فرصت حسین حسین گفتن ماست.

فقط همین.